Om 8.00 uur in de ochtend verzamelen wij op het kerkplein in Langeraar. Langzaam druipt de groep bij elkaar. Charlie, Mike. Mark, Annemiek, Paula, Tirza. Mattanja, Sara en ikzelf (Judith).
Iedereen gaat 1 nachtje weg, maar hebben allemaal een hutkoffer mee alsof we een week gaan. De zenuwen lopen bij iedereen een beetje door het lijf. De komende 24 uur zijn we verbonden met elkaar.
We vertrekken richting de locatie (Vlaardingen). De eerste foto's worden geschoten en we volgen het wandelpad richting het terrein. Niet wetende dat we dit pad de komende 24 uur zo mega vaak nog
gaan hollen. Vervolgens melden wij ons, tekenen we allemaal voor ons eigen risico en worden we begeleid naar onze plaats en het avontuur begint.
De eerste opdracht is de legertent opzetten met zijn allen. De temperatuur is goed, maar het begint te regenen dus: hop gas erop en spullen droog zetten. Iedereen van de groep is in beweging en
de tent staat wonderbaarlijk snel. Goede vibe en samenwerking zit er al in. Harde stampvoeten klinkt ons in de oren, daar komt onze privé marinier (Baksmeester Dani). Hij stelt zich voor en maakt
gelijk duidelijk hoe het er hier aan toe gaat. Tent netjes. Zooi in je tassen en je netjes opstellen in linie. Geen commentaar, goec luisteren en doen wat hij vraagt. Wij krijgen als team de naam
kilo en naast ons zit team lima. Wij zijn concurrenten en moeten tegen elkaar strijden, maar ook met elkaar strijden.
Iedereen is gearriveerd. De teams zijn compleet, dus we gaan op naar de welkomstceremonie. Indrukwekkend. Er zijn 30 teams, dus 300 man met allemaal hetzelfde doel: de 24 uur doorstaan en dan de finishbel mogen luiden. We kijken elkaar aan en je voelt de vibe. LET'S GO!
De gezamenlijke warming-up start. Burpees, opdrukken, squatten, laag/hoog springen en iedereen gaat er met volle energie in. Deze 24 uur zijn de volgende 3 aspecten belangrijk en hier word je als team op beoordeeld;
- VERBONDENHEID
- KRACHT
- TOEWIJDING.
Missie 1 De Bootcamp
We gaan op pad met de kilo en lima. Verschillende attributen gaan mee: banden, balk, watertank enz. Rennen, oefeningen, obstakels, slotenmars, het kwam allemaal voorbij. Het was pittig maar lekker en voldaan. Per team heb je een vlag die je ten alle tijden mee moet hebben en deze mag niet op de grond vallen. Doe je dit wel, krijg je straf en dat wil je echt niet van de marinier. En ja hoor tijdens het eerste uur kwam de vlag op de grond. Zo neer en allemaal 20 burpees. Alsof dat uur bootcamp nog niet inspannend genoeg was, maar hé yes! De eerste missie is volbracht en voor iedere geslaagde missie krijg je een lintje. Deze moet je op je vlag naaien. Er zijn er 6 te behalen.
Tijdens iedere missie kan je drie token (muntjes) verdienen. De eerste 2 hadden we binnen. Toch het gevoel van "klotezooi waarom niet 3?!' (winnaars mentaliteit denk ik), maar ach heel blij dat
we de missie volbracht hadden. Zo dan nu even rust......... Nee hoor ze verzinnen altijd wel wat: inspectie tent.. Niet netjes genoeg. Losse zooi onder het bed dus linie opstellen strafkamp.
Opdrukken, star jumps, buikspieren enz. Verder hadden we de straf weer afgekocht.
Even lunchen met je bordje, bestek en beker joggend over het veld, want wandelen mag niet. Na het eten moesten we nog even wat ruimte overhouden voor de eetchallenge tegen team lima. Ik (Judith)
en Mark stapten vrijwillig naar voren, maar de mindfucker komt om de bocht. Wij moesten binnen 5 sec iemand anders van ons team aanwijzen. Gespannen gezichten. 'Ik niet'. 'Ik niet' hoor je ze
denken. Paula en Mike zijn de Sjaak. Een worm en een levende krekel worden tevoorschijn getoverd. Kop eraf trekken, opeten en lege mond laten zien is je overwinning. Yes bam gewonnen. Touwtrekken
moest ook nog even. Helaas, de spierballen waren nog niet warm genoeg. Voorruit een ander team mag ook wat.
Missie 2 Survival Kamp
Twee grote banden met touw en je vlag mee. Niks mag de grond raken en alles moet mee over de obstakels. Wauw wat zwaar, maar de samenwerking was top. Trots op onze sterke mannen die veel
sjouwwerk verrichten. Een aantal met hoogtevrees, maar die met aanmoediging en hulp van het team de opdrachten gewoon rocken. Wauw, de adrenaline stijgt en het gevoel van overwinnen volgt al
snel. Trots, trots en voldaan volbrengen wij de 2e missie. Zo, 2 token en een lintje rijker! Oké nu dan rust.......
Even relaxen op ons veldbedje. Die hebben we tenslotte niet voor niks gekregen. Helaas na half uurtje tijd voor een challenge. Rennen het veld over naar place to be via een kaart lezen waar gelukkig Sara heel goed in was, moesten wij onszelf verplaatsen naar de plek van de opdracht. Eenmaal daar aangekomen moeten we een tractorband van punt A naar B rollen. En nee, niet 1 rechte lijn door de distels. Brandnetels, kuilen heuvels enz. Wij gingen hard, maar vonden het blijkbaar nodig om een enorme omweg te nemen door hele hoge struiken vol brandnetels en distels. Mega rode en zere benen aan over gehouden, maar helaas geen overwinning.
Missie 3
We moesten ons model schminken in legerkleur. We stinken naar de sloot. Bagger, mest en zaten onder de brandnetelprikkels, dus ach kom maar op. Vlag mee, kaart mee en gaan. De groep werd verdeeld onder 2 leiders. Leider 1 Judith. Leider 2 Charlie. Onze individuele opdrachten kwamen na veel sluiptijgeren brandnetelprikkels, raadsels oplossen en bootje varen bij elkaar. Uiteraard was onze missie volbracht en hadden nu 3 tokens verdiend. BAM. VERBONDENHEID, KRACHT EN TOEWIJDING HEBBEN WIJ LATEN ZIEN EN WAT WAREN WIJ FUCKING BLIJ. (EN DAT MET DRIE MUNTJES)
Oké nu dan rust. Het is inmiddels al etenstijd. De buik knort en gelukkig mogen wij gaan eten. Baksmeester Dani verzoekt ons om half 7 weer klaar te staan. Het is kwart voor zes, dus hup aanvallen. Bami, nasi en saté staan op het menu met verschrikkelijk lekkere, pittige pindasaus. Twee uur later was bij iedereen te horen dat deze saus pittig was.
Missie 4
Oké weer een challenge. Hebben we dan nooit rust?..... Nee inderdaad en door. We staan er met 6 teams. Allemaal een hout blokje krijgen we. We moeten allemaal achter een houten balk staan. Het blokje moet je zover mogelijk van de balk neerzetten op het gras. Twee personen mogen het proberen. De één in voorligsteun en de ander kruipt over de rug van de ander om vervolgens het blokje zonder met je handen de grond te raken op de grond te zetten. Na een aantal pogingen, iedereen mag 1x zijn we 2e geworden. Dik tevreden. Weer token verdiend: 2 stuks.
Helaas om half tien in de avond staat die Baksmeester Dani er weer. Sara pakt de kaart. We pakken de vlag en let's go.
Missie 4 is aan RENNEN, BIJ ELKAAR BLIJVEN DIE WOORDEN GILLEN ELKE MISSIE OM JE OREN. Oké, team Lima en Kilo krijgen 20 minuten de tijd om een vlot te bouwen van 8 paar touwen, 6 balken en 4
tonnen. Waarom denken als je gelijk bouwen kan, nou zo zat onze vlot in elkaar. Al keek je er naar, viel deze al uit elkaar. Team Lima had een fantastisch vlot. Sterk, strak en klaar voor
gebruik. Kut. Dat wordt zwemmen voor ons. Opdracht met vlot over het water met munitiekist en vlag naar de stijger, daar kano pakken, vlag en kist over geven en een rondje om de boei. Zooi weer
overgeven en met de vlot terug varen. Oké duidelijk. Wij gaan ervoor, dit wordt zwemmen. Maar dan een mindfucker. We moeten strijden om de keuze voor een vlot. Welk team het eerste de heuvel op
rent weer terug en in voorligsteun staat, mag een vlot kiezen. BINGO. WE ZEIDEN NIKS EN VOELDE ALLEMAAL DEZELFDE VIBE GAAAAAAAAAAAN.
En yes buiten adem kwamen we als groep als eerste aan en dan ook de opdracht winnen. Token en lintje binnen, bam. Terug naar het kamp. Het is inmiddels 12 uur voordat we mogen slapen. Eindelijk,
heerlijk. Om 1.30 uur een hoop lawaai, geschreeuw, vuurwerk. Dani schreeuwde ons uit bed. We worden aangevallen en moeten vluchten. De rode rook moeten wij volgen. Een lamp op onze kop, vlag mee
en gaan. Deze lamp moest al snel uit, anders ziet de vijand je. Dekking! Boem op de grond. Godver, weer die brandnetels en distels, maar gek genoeg voel je het niet meer. In het donker je bent
echt onder de indruk.
Je kijkt goed om je heen of je team compleet is. Je voelt je verbonden en zo hecht met elkaar. Je zoekt de baksmeester en luisterd wat hij zegt. Potverdikkie. We betrappen onszelf erop dat je af gaat op wat hij vraagt en zegt en je vertrouwt op hem. Krijgen wij dan ook al een band met Dani? Hij schreeuwt de hele dag tegen je, laat je helemaal afmatten door hem, maar toch voel je je veilig. Na een eind rennen kwamen we terug op het kamp en hoe! De binnenkomst moest je even tijgeren tot je knieën open lagen. Oké het is 3.00 uur.
Missie 5
Onze lieve Baksmeester meldt dat missie 5 om half vier begint. Lamp op je kop vlag en kaart mee en gaan.
Combat stond op het programma. Veel trucjes geleerd. Gelukkig lichamelijk niet zwaar en hebben we de tokens en lintje zo verdiend.
Hup naar bed.......
Missie 6
Half 7 stampende voeten van Dani. Iedereen weer in linie staan en op naar het ontbijt. Zooooooo misselijk was ik en daar hadden meerdere last van. Zo op naar missie 6 de laatste voor de finale.
Vlag mee en kaart mee. Kut! Kaart kwijt. 'Sara waar is de kaart?' Uhhh denk in Dixie gevallen tijdens het plassen net. Kut kut kutzooi. Oké Charlie gooit zijn acteertalent erin: 'Kramp! Moet
schijten!' opgelucht laat de Baksmeester dit toe. Maar het duurde te lang, dus moesten wij planken, opdrukken enz. Charlie keert terug. Shit, geen kaart kunnen vinden. 1 optie: eerlijk
opbiechten. Oké strafkamp na de missie. Ohhh nee hé. Maargoed eerst de missie maar. Kaart en kompas lezen, routes schieten en zoveel mogelijk opdrachten vervullen. Je werkt in je team met twee
tallen. De commandant wijst punt op de kaart aan en rennen maar. Plaats bestemming jouw raadsel of opdracht zoeken onthouden en bij terugkomst uitvoeren. Pffff zo misselijk, zo moe.
Eerste opdracht. Iets van 5 km heen rennen. Yes opdracht gevonden en......... Maak 50 burpees bij terugkomst. Dus gaar liepen Annemiek en ik volle moed terug. Wat was ik blij met Annemiek, die trok mij er echt doorheen. Met een mond onder de kwijl en snot keerden we terug bij de commandant. 50 burpees verder, vinger in het strotje en weer verder. Onderweg kwam je je teamgenoten tegen en voelde je de inzet en doorzettingsvermogen van iedereen. Wauw wat gingen we allemaal 1000% ervoor.
Missie volbracht en wel 11 opdrachten vervult met het team. Dit was heeeeeel goed. Het hoogste was 12. Laatste lintje en tokens waren binnen. Die verbondenheid, kracht en toewijding was een 2e natuur geworden. Of je nog niet trots genoeg kon zijn!! En dan wachten op de finale opdracht, de finex. Iedereen is op en af. Tent opruimen, spullen pakken en wachten.
Support kwam binnen gedropen om ons aan te moedigen. Special guest Linda. Breekpunt kwam bij mij op dat moment. Tranen over mijn wangen. Veel emotie. Linda zou mee doen, maar door kanker was dit niet mogelijk. Oké let's go team Kilo en Lima waren nu 1. We moesten alles geven voor de laatste keer. Bepakking mee, banden, balk vlag, banden en nog veel meer. Het terrein af en ik hoor alleen nog maar team Kilo, Lima bij elkaar blijven, er vallen gaten, tempo, kom op lopen, alle zooi boven het hoofd, wandelen, joggen, links is ook een pad. We houden elkaar in de gaten, nemen het over als het niet gaat, en geven ons voor100%. Ahhh daar is het kamp aan de rechterzijde. Kak, we slaan linksaf mindfucker.
Vele heuvels, water bergen, brandnetels verder komt de finish in zicht. Die bel, die bel willen we luiden. De Baksmeester schreeuwt nog harder dan hard. Pffff wat een energie. We rennen, we gaan gedeeld als eerste over de finish, luiden de bel, zooi neergelegd en ontlading volgt. Wauw wat een verbondenheid, kracht en toewijding en als toetje lacht en schreeuwt onze Baksmeester Dani vol trots. We vliegen elkaar in de armen en ohhhhhh wat een kippenvel moment.
Nadat ieder team binnen is volgt de ceremonie en krijgen onze welverdiende coin Ik ben nog een aantal challenges en opdrachten vergeten op te schrijven, maar het leek wel een week met alles wat we hebben gedaan. Wauw wat ben ik trots op het team dat onder de naam "Jworxout" heeft gestreden, alles heeft gegeven, grenzen heeft verlegd en ver boven zichzelf zijn uitgestegen.
Wat een beloning om deel te mogen uitmaken van dit team.
Nu een week verder met beurse plekken, schrammen, adrenaline nog in mijn hoofd, kan ik nog maar 1 ding zeggen: ik heb heimwee!!!!!
Reactie schrijven